Choroba. Mówić, czy nie mówić? Oto jest pytanie.

Jeśli chorujecie długotrwale, to pewnie się zastanawiacie, czy powiedzieć rodzinie i w pracy o swojej chorobie. Również ja miałem takie wątpliwości. W sumie z rodziną nie było problemu. Zaraz po postawieniu diagnozy w 2012 wszyscy z rodziny wiedzą. No prawie wszyscy. Ci, z którymi rzadziej się spotykam oraz starsza ciocią. Nie chcieliśmy jej martwić ze względu na problemy ze zdrowiem.
Natomiast w pracy z rozmową o mojej nieuleczalnej przypadłości długo zwlekałem.

Są ludzie i są taborety.

W mojej kilkuletniej historii zatrudnienia miałem styczność z wieloma przełożonymi. Okazuje sie, że taka sama ich liczba to kobiet i mężczyźni, wliczając w to bezpośrednich przełożonych i tych, z którymi miałem na szczęście nieco rzadziej styczność. Którzy byli lepsi? Bardziej wyrozumiali? Wskazujący właściwą drogę rozwoju? A którzy jedynie narzucali swoją wolę i tylko wymagali bez dawania jakichkolwiek wskazówek?